Zevende etappe: Beveren - Gent

Een royaal ontbijt, stond bij de beoordelingen op booking.com, maar dat was een royale omschrijving, we zaten met z'n tweeën in het ontbijtzaaltje (voormalige stal) en er waren broodjes en beleg, ietwat slappe koffie en een soort jus d'orange. We waren er gauw mee klaar en pakten daarna bijna op routine onze spullen in. Even afrekenen en afscheid nemen van de erg aardige mensen van deze B&B en we waren onderweg voor de 52 km naar Gent. Er was een westenwind opgestoken en dus herinneren wij ons deze rit als de rit met tegenwind. Links en rechts van ons waren er in de verte buien zichtbaar, maar wij fietsten voornamelijk in de zon, dus met recht 'tussen de buien door'!
In België lijken een aantal kleinere plaatsen waar we doorheen fietsen vaak door iedereen verlaten, een soort spookplaatsen. In zo'n plaats dronken we koffie, op een hoek van een weg die onverwacht een doorgaande weg bleek, zodat vrachtwagens en landbouwcombines ons de vouwen uit de broek reden. Daarna liep de route langs een weg van 12 km lang met aan beide kanten huizen en slechts 2 of drie kruispunten en zijwegen. Een lintdorp in het kwadraat... Na deze weg linksaf naar Lochristi (hoe spreek je dit uit?) en daar koffie gedronken. We wilden een broodje eten, maar er was uitsluitend een dinerkaart. In deze landsdelen is men gewend om tussen de middag warm te eten... vandaar.
We waren blij toen we in Gent bij ons hotel (het Carlton hotel, een naam die duurder klinkt dat het hotel toont) aankwamen. Een gedateerd maar prima hotel met een lekkere grote kamer en een wat slappe douche in een kleine maar moderne badkamer. De fietsen konden mooi binnen staan, maar niet voordat we de stad in geweest waren. Over de kinderkopjes, vlak langs de tramrails, reden we naar het centrum. De zon scheen en we zaten heerlijk op een terras naast het restaurant waar we tijdens een eerder bezoek in de feestweek al eens gegeten hebben (Hans, Anja, jullie weten wel welk restaurant?!).
Buiten gegeten in een restaurant waar een groep wannabe studenten om beurten buiten stonden te roken (deze mensen waren echt niet in orde... we kregen het idee dat er een inrichting niet ver weg was; alleen wij zijn natuurlijk normaal) en toen terug naar het hotel om te rusten voor de etappe naar Brugge.